Seattle en Vancouver

We hebben vooraf al een hotel gespot in Auburn en gaan er op goed geluk heen. Geen probleem, we krijgen een prima kamer en droppen onze spullen. Er is een bruiloft van Indische mensen die avond want er lopen veel gasten rond en er checken er nog steeds veel meer in. hopelijk hebben we geen last van de evt herrie. Het is erg grouw buiten en we zien nog geen 100 meter ver.

We willen Mt Rainier en Mt St Helens doen, maar het weer zit niet mee en vanuit reisverhalen van andere vernomen dat het dan echt geen zin heeft de bergen op te gaan. Dus we gooien de reis om en doen we een rondje Olympic National Park als eerste. Die bergen komen later nog wel.

Het is een prachtig bos dat een beetje spook achtig doet overkomen.

Er hangt overal mos over de takken van de bomen. We rijden helemaal om het park heen en doen zo af en toe een uitstapje en een trail lopen.

Het vochtgehalte hier is erg hoog. We rijden een stukje door en rijden tevens wat omhoog. We komen zelfs nog op plaatsen waar nog sneeuw ligt.

Tja, dan moet er natuurlijk een sneeuwballetje gegooid worden.

Via Port Townsend steken we met de ferry over naar Fort Casey. We gaan op weg naar Lopez Island. Hier hebben we kennissen wonen en zijn we uitgenodigd om daar te verblijven. We rijden naar Anacortes alwaar we weer de ferry pakken naar Lopez Island. We proberen contact te zoeken zodat ze weten dat we op de ferry zitten. Op het eiland is het nog een stukje rijden naar hun huis. Het is niet zo'n heel groot eiland en er is dan ook niet heel veel te beleven. Maar het is wel heel mooi en rustig. Ik geloof dat er 1 buurt super is voor de kleine boodschappen. De grote boodschappen doen ze 1 keer in de zoveel tijd aan de overkant. Dus grote vriezers en vacuum verpakkingen is hier normaal. We doen samen een leuke hike op het eiland en genieten van het moois.

Capilano Suspension Bridge

Weer terug op het vaste land rijden we richting Vancouver. We plannen eerst de Capilano Suspension Bridge. Gezien op internet dus moeten we maar eens gaan bekijken. Het ligt in een mooi park en de brug ziet er heel stevig uit en modern. Vanaf de brug genieten we van het uitzicht en het wiebelen van de brug. Aan de overkant is een stuk bos met allerlei boomhut achtige zaken. Je kunt hoog tussen de bomen van de ene boom naar de andere lopen over houten loopbruggen die tussen de bomen zijn opgehangen. Erg leuk voor kinderen, maar nu we er toch zijn voelen wij ons ook even kind en gaan ook de bomen in.

De volgende dag staat Grouse mountain op de planning. Ook via het internet gevonden en leek ons wel leuk om de berg op te gaan.

We komen boven aan en zien dat er op verschillende plekken nog sneeuw ligt. Bovenop de berg is van alles te doen. Je kan met in een harnas aan een kabel naar beneden glijden. Er is zelfs een stukje afgezet met een paar beren erin. En wij gaan klaar zitten voor de lumberjack show. Een show waarbij houthakkers hun kunsten laten zien. Ook is er een roofvogel show waarbij verschillende roofvogels over het publiek vliegen. Met een kleine kabelbaan kun je nog een stukje hoger. Daar staat een windmolen voor energy op te wekken. Je kunt tegen betaling naar boven, maar dat is voor ons niet nodig. 

In Vancouver doen we zoals in elke grotere stad een hop-on hop-of tour en kijken lekker rond zonder op het verkeer te hoeven letten.

Intussen wordt er door de oordopjes van alles verteld over de stad.

We komen langs verschillende interessante bezienswaardigheden en letten goed op waar we evt met de auto nog een keer extra langs willen. Even denken we dat we in Kopenhagen zijn. De zeemeermin ligt hier ook. Ohnee, het lijkt er alleen een beetje op. Recht door downtown en langs China town. In het centrum staat de bekende stoom klok. Deze klok draait op stoom en fluit een melodietje als het daar tijd voor is.

Vanuit Vancouver rijden we weer naar het zuiden en komen langs een klein plaatsje dat Lynden heet. Dit is een Nederlands dorpje.

De hele historie ken ik niet, maar het is wel leuk om hier eens rond te snuffelen bij de warme bakker en het postkantoor. Er zijn verschillende Nederlandse straten en winkels. Er is derhalve niet veel open en er zijn niet veel mensen op de been. We lopen een winkeltje binnen waar ze allerlei Nederlandse produkten verkopen zoals hagelslag en ander broodbeleg. We spreken de dame in de winkel aan, maar zij heeft van Nederlands geen kaas gegeten. Dus een echt leuk gesprek werd het niet. Op weg naar het zuiden dan maar.

We pakken onder weg een hotelletje en plannen om de volgende dag naar Boeing te gaan in Everett. Onze kennis van Lopez Island heeft hier gewerkt en raadde ons aan om dit te doen. Geen woord te veel gezegd. Wat een bedrijf. Een enorme grote hal waar een soort van lopende band effect werd gemaakt met vliegtuigen. Elk vliegtuig kreeg een stapje verder weer een nieuw onderdeel geplaatst en schoof zo door heel de hal heen om aan het eind klaar te zijn om een stukje te vliegen. Helaas mochten we binnen geen foto's maken. Maar zeker een aanrader als je in de buurt bent.

Na Boeing besluiten we om hetzelfde hotel op te zoeken dat we als eerste hotel hadden in Auburn. Dat was een mooie uitvalsbasis.

De vorige keer dat we in dit hotel waren zagen we niet veel van de omgeving. Nu staan we op de parkeer plek en hebben ineens uitzicht op een prachtige berg Mt Rainier. Zo raar om die nu ineens te zien terwijl we hier al eerder waren en geen berg gezien hadden.

Het hotel was weer prima.

Als hij zo dicht bij is, moeten we er maar heen gaan. Dit gaat een mooie rit omhoog worden. We zien hier de sneeuw al, dus dat zal nog wel meer worden. Het is inderdaad een prachtige weg naar boven. Onderweg doen we nog wat hikes naar wat watervallen.

Het weer is prachtig en zo af en toe komt onder het rijden de berg weer in zicht. Steeds meer sneeuw tussen de bomen en langs de weg. Alsof we in een wintersport gebied zijn. Boven op de berg is het ineens een stuk drukker dan we verwachten. Er zijn een berg mensen gewoon aan het skiën en met sleetjes de berg af aan het gaan. Lekker gezellige drukte. Lekker mensen kijken en genieten van het uitzicht en prachtig weer.

Een dagje later, gaan we naar zijn broertje of zusje Mt St Helens.

Deze berg is vooral bekend om zijn vulkanische uitbarsting in Mei 1980. Ook hier rijden we het park in en laten ons voorzien van informatie in het visitor center. Hier hebben ze ook een mooie en indrukwekkende film over deze uitbarsting. Op de foto zie je hoeveel berg er ongeveer weggeblazen is tijdens de uitbarsting. Dit uitzicht punt ligt ook redelijk hoog en ook hier ligt sneeuw en is het behoorlijk koud. Ben je in de buurt dan kun je deze twee bergen echt niet overslaan. Zo mooi en zo indrukwekkend. 

We zijn er geland en al een keer voorbij gereden, maar nu was het mooier weer dan de eerste dag en daarom hadden we de reis op de eerste dag al omgegooid. Dat is het voordeel als je niks van te voren boekt. Nu hadden we dus wel mooi weer op de twee bergen en het goede weer zet door om lekker naar Seattle te gaan. Zoals in elke stad met een hoge toren of gebouw moeten we uiteraard ook de Space Needle op. Vanaf boven een geweldig uitzicht en een goed zicht tot ver en zelfs Mt Rainier is met gemak te zien. We blijven een mooie tijd boven en bekijken de stad van alle kanten.

Ook in Seattle doen we een hop-on hop-of tour er zit wat leuke informatie tussen, maar voor de rest is deze tour redelijk kort en eenvoudig. We hoppen nergens of en stappen uit bij de beroemde market place, waar ze met vis schijnen te gooien. Dat moeten we ook zien natuurlijk. We plakken onze kauwgom op de gumwall en gaan even kijken bij de eerste Starbucks. Nu maar weer naar het hotel. De volgende dag nog wat in downtown gewandeld. We zien een ducktour die er gezellig uit ziet en besluiten deze tour ook te doen. We krijgen weer hele andere dingen te zien en maken een rondje over het Lake Union. Het was weer een mooie vakantie.