Phoenix - Los Angeles

Vanuit Phoenix (scottsdale) vertrokken richting Sedona.

Met onze Buick Rendevous, een auto veel en veel groter dan oorspronkelijk gehuurd. Maar deze gratis meegekregen, en wij daar uiteraard geen bezwaar op gemaakt. We komen steeds dichterbij en de mooie rode rotsen komen steeds dichterbij. Het uitzicht wordt mooier en mooier.

 Sedona is bijna alleen maar 1 straat, de rest van Sedona is de wijde omgeving van rode rotsen en bergformaties. Prachtig. Hier wil ik zeker nog wel een keer terug.

Op verschillende punten kun je naar prachtige rode rots formaties kijken. Bij het visitor center kun je een map halen waarop alle namen van de rotsen staan. Vanuit een uitkijk punt kijk je over een vallei en kun je al deze rotsen zien. De rotsen hebben namen van dingen of dieren waar ze op lijken. Zoals een sphinx, thee pot of de stoomboot. Een mooie hike gedaan naar Sliprock alwaar een door de natuur aangelegde water glijbaan is ontstaan. Redelijk druk met mensen die de glijbaan proberen.

Vanuit Sedona rijden we via Flagstaff naar de Grand Canyon.

Wat nu weer? Een lekke band. Bij de lokale garage in het NP van de Grand Canyon het wiel laten wisselen voor een thuiskomertje. Het verhuur bedrijf gebeld en we konden een nieuwe auto krijgen, maar die moesten we wel in Flagstaff ophalen. Dat was het meest dichtbij. Het is niet anders en wij op weg 80 mijl heen met een wiel waar je eigenlijk maar 80km/u mee mocht rijden. Dat is helaas niet gelukt. Anders kwamen we er nooit. ;) Bij aankomst in Flagstaff stond onze nieuwe auto al klaar. Precies dezelfde auto, maar nog nieuwer, luxer en ander kleurtje. Dat bracht dan wel weer een beetje een glimlach op mijn gezicht. Ook al was het maar een auto. Nu maar snel weer 80 mijl terug. Nog even snel in het grote gat gekeken en vroeg naar bed, want we gingen uiteraard de zonsopgang bekijken. 05:30 uur op dus.

Daar staan we dan, in de kou, smorgens om 05:50. Ben je niet goed snik? Maar dan begint het. De schemering valt in en de zon tipt de bovenkant van de rand aan. Er komen steeds meer mensen kijken en het wordt stieken gewoon gezellig daar op die rand. Mensen zoeken een eigen plekje om het te aanschouwen. Er komt steeds meer zon in de vallei en het wordt gelukkig ook wat warmer. Iedereen is nog slaperig en stil, je hoort alleen het piepen en klikken van de camera's. Ohja, mensen, die piepjes kunnen ook uit!!! Na dit schouwspel een ontbijtje scoren en nog wat andere uitzichtpunten bezoeken voordat de bussen toeristen aankomen.

Na de Grand Canyon op weg naar Page. Toen nog zeer onbekend voor ons. Wat later in een tweede reis een van onze favorieten plaatsen wordt. Maar bij deze reis hielden we het bij de Glenn Canyon Dam en een zeer mooi boot tochtje tussen de steeds hoger wordende randen. Een van de mooie dingen van Page is als het mooi weer is, dat je dan een strakke blauwe lucht combineert met de rode rotsen en het strak blauwe/groene water. Het contrast is zo strak, zo mooi.

Vanuit Page gaan we naar Bryce Canyon. Ook een van mijn favorieten parken. 

De beste tip die je hier kan krijgen is dat je als je het park binnen gaat direct helemaal naar boven rijdt en niet meteen uitzichten gaat bekijken. Alle uitzichtpunten liggen namelijk aan de linkerkant. Dus als je op de heen weg er iedere keer af gaat moet je het tegemoet komende verkeer voor laten. En ook als je weer weg rijdt. Als je eerst naar boven rijdt en dan vanaf boven alle uitzicht punten neemt heb je geen last van het overige verkeer. Tevens beginnen veel mensen vanaf onder. Dus boven is het nog lekker rustig en als je beneden bent is iedereen al geweest. Bryce ligt heel hoog dus het kan 's avonds en smorgens vroeg nog best wat koud zijn. Wij moesten smorgen het ijs van de ramen krabben van de auto.

Van Bryce gaan we naar Zion NP.

De druipende tranen van Weeping rock. Wij hebben zelf ook een mooie hike gedaan die op een gegeven moment alleen nog door kon gaan als we door het water verder liepen. Even getwijfeld en toch maar het water in, je bent er nu toch en onze hiking schoenen moeten hier maar tegen kunnen. Na een 100 meter werd het toch wel erg diep en de stroom versnelling was pittig. Bij elke stap werd je been meegesleurd. Aangezien we geen loop stokken hadden en wel onze telefoons en camera's etc werd het risico op een koude plons erg groot. Dus maar terug. 

Tja, en dan kom je uiteraard langs Las Vegas. Wat een stad. Onze eerste keer. We verbleven in Circus Circus. Na onze spullen gedropt te hebben snel naar buiten om te kijken, kijken en nog meer kijken. We keken zoveel dat we wel tien keer gezegd hebben dat we eerst even wat moeten eten. Op een gegeven moment gewoon over je honger heen zijn en maar door lopen en nog meer kijken. Wow, wat een stad. Tot het te laat was. Zon, warmte, vermoeidheid, niets gegeten of gedronken, Daar was de hoofdpijn, misselijkheid die mij even met beide benen op de grond zette.

Even op bed gelegen en op een gegeven moment met tegen zin een broodje naar binnen gewerkt. Hmm, dat smaakte goed en ik voelde mij al snel weer stukken beter.

Toch nog even naar buiten, maar met water en een petje op. De strip een heel eind afgelopen en gekeken naar de verschillende shows en rare mensen die zich op de strip bevinden.

De volgende dag is niet veel anders dan rond neuzen op de strip. Hotel in en hotel uit.

's Avonds de show van David Copperfield gezien. Tja, dat doet ie toch wel goed. Toch leuk om hem eens in het wild te zien.

Beide hadden we zoiets van; hier moeten we nog maar eens een keer terug komen. Helaas moeten we door naar onze volgende bestemming. Death Valley here we come.

Death Valley, tja best warm daar. Uiteraard komen we langs Badwater en stappen even snel uit om even de vlakte aan te raken. We lopen een stukje de vallei in, maar besluiten toch om niet al te ver te gaan. De warmte is bijna niet houden. Zeker niet als je net een stuk gereden hebt met de airco aan. Wennen aan deze temperatuur is erg lastig. Via Zabriskie point overnachten we in Furnace Creek Inn. 's Avonds nog even het zwembad aan gedaan en naar de perfecte sterrenhemel gekeken. Het is zo donker daar dat je geen last heb van omgevings licht, waardoor je de melkweg gewoon met het blote oog kan zien. onbeschrijfelijk mooi om te zien.

Vanuit het warme Death Valley rijden we naar Sequoia National Park. Even snel langs het hotel om de spullen te droppen om vervolgens de rit naar boven te gaan maken. Het is al redelijk laat op de middag als we boven zijn. We kiezen de mooiste plekjes uit om langs te gaan waaronder de grootste en dikste boom van het park. Het wordt al langzaam donker. We wilden eigenlijk nog wel wat langer blijven, maar de heenreis heeft iets te lang geduurd en werden verrast door de afstand die je nog de berg op moet om er te komen. Voor onze veiligheid wilde we niet langer in het park blijven in het donker en besluiten rustig weer naar beneden te rijden. In het licht is dit al best een vermoeiende weg met heel veel haarspeld bochten. Kun je nagaan hoe dit in het donker is. Het is redelijk rustig op de weg, maar het is nog steeds oppassen voor de hertjes die langs of zelfs op de weg staan. Soms komt er een lokale bewoner achterop die de weg beter kent en er harder overheen wil dan jij. Dus bekijkt hij je bumper van dichtbij en probeer je maar een parkeer haven te vinden om hem er langs te laten.

Yosemite, nee geen joosumaait,

maar Jo-semmitie

Wow, wat een park. Hier kun je wel 5 weken terecht als je wil.

Bij het visitor centrum gaan we uitzoeken wat we gaan doen in de tijd die we hebben. We zoeken een paar mooie watervallen op waar we via een korte hike heen kunnen lopen. Veel watervallen stromen niet meer op volle toeren of zijn zelfs al helemaal gestopt met stromen aangezien het al later in het jaar is en het water op begint te raken. Uiteraard gaan we nog naar Glacier Point. Alwaar iedereen de bekende foto maakt.

Op naar San Francisco.

Aangekomen in San Francisco is er van alles te doen daar. Er zijn wat pleintjes gevuld met een podium waar muziek wordt gemaakt.

Na wat wandelen door het centrum vallen we midden in een Parade. Wat een gezelligheid ineens. Veel rare mensen, verkleed of juist geen kleding. Beetje vreemd, maar wel gezellig. Geen idee wat voor parade het is. Even kijken hoe ze de trolly omdraaien bij het keer punt. Nog wat gewinkeld en rondgekeken. We horen dat er 's avonds vuurwerk is aan het water. Wij houden wel van een goed vuurwerkje dus zorgen we dat we daar op tijd een mooi plekje bemachtigd hebben. Uiteraard even langs Lombard street gegaan, de meest bochtige weg, die in veel films te zien is geweest. 

De meest bekende scene voor mij is toch wel dat nummer 53, Herby deze weg nam in een van zijn films.

Een bezoekje aan de gevangenis is toch ook wel een must als je in San Fran bent. Via een soort mp3 speler met koptelefoon loop je door het hele complex en krijg je uitleg over de lokatie waar je je op dat moment bevindt. Heel erg indrukwekkend met mooie verhalen van de mensen die daar "gezeten" hebben maar ook die daar werken en ook hun huis op het eiland hadden.

Fishermans warff; De plek voor de touristen en de stinkende  zeehonden. Leuke restaurantjes en winkeltjes om lekker eens naar te gapen of juist even wat te eten. Echt een mooie, leuke stad.

Laat op de dag vertrokken richting Los Angeles. Een tussen stop in Monterey-Carmel. Een stadje waar Clint Eastwood ooit burgemeester was. Niet veel gedaan omdat we al laat aankwamen. De volgende dag weer snel op weg naar L.A..

Onderweg horen we op de radio dat er weer grote bosbranden zijn. Boven de heuvels zie je de rook wolken. Eenmaal in L.A. willen we naar Universal Studios. Echt een mooi en leuk park dat op en over een heuvel ligt. Via roltrappen ga je over de berg. Vanaf een hoog punt zien we de rookwolken van de bosbranden. De dag lekker vermaakt in het park. Toch wel een van de leukere parken. 's Avonds naar de bios. Als we uit de bioscoop komen sneeuwt het. Sneeuwt het???? Ja, kleine as vlokjes die naar beneden dwarrelen verrassen ons. 

Volgende dag een leuke tour gedaan door LA met een leuke tour guide die veel wist over de stad. Wist een aantal huizen aan te wijzen van beroemde mensen, maar ook leuke weetjes over de stad. Naar een mooi uitzicht punt gereden waar vanuit je een mooi uitzicht had op een paar mooie huizen en uiteraard het Hollywood sign. Beverly Hills, Hollywood Boulevard en Rodeo Drive slaan we niet over. Overal er even uit om de fotos te maken die iedereen maakt. Kodak Theater en omgeving. Even mijn handen in de klei gelegd van wat beroemheden. Ik wil even naar het Magic Castle, dat in een straat achter de Hollywood Blvd ligt. Verder dan het souvenir winkeltje komen we niet. Het is een club voor goochelaars en alleen op uitnodiging toegankelijk.